Donostiarrak bozetara deituta daude hurrengo igandean, eta, botoa eman edo ez eman aurretik, asko dira aintzat hartzeko kontuak. Izan ere, Donostia hiri txikia den arren, auzo eta herri bakoitzak errealitate propioa du, bere behar eta aldarrikapen propioekin.
Testuingurua aintzat hartuz eta udal hauteskundeak heltzear diren honetan, Donostiako auzo eta herri guztietako auzo elkarteekin harremanetan jarri da IRUTXULOKO HITZA, beraiei ahotsa emateko. Bi galdera zehatz egin dizkie hedabide honek elkarte guztiei, bat atzera begirakoa eta bestea aurrera begirakoa.
Alde batetik, azken lau urteetan euren auzoan egindakoa baloratzeko eskatu diegu, eta askotariko erantzunak jaso ditugu: udalak egindako zenbait gauza aitortu eta nabarmendu dituzte, baina gehienek salatu dutenez, gauza asko egiteke gelditu dira.
Bestetik, aurrera begira jarrita, maiatzaren 28ko udal hauteskundeetatik aterako den Donostiako alkateari zer eskatuko lioketen galdetu diegu, eta askotariko eskaerak egin badituzte ere, bada behin eta berriz errepikatu den eskaera bat: herritarrak gehiago entzutea eta benetako parte hartzea sustatzea.
Hauek izan dira auzo elkarteei egindako bi galdera zehatzak, eta, behean, auzoz auzoko erantzunak:
Auzoari dagokionez, azken legealdiari buruzko zein balorazio egiten duzue?
Zer eskatuko zenioke hurrengo alkateari?
Lantxabe auzo elkartearen izenean:
«Alde on gisa, osasun zentroa nabarmenduko genuke»
1. Kontuan hartuta bi urte berezi izan ditugula, alde on gisa, Aieteko Osasun Zentroa nabarmenduko genuke. Hala ere, ez zinegotzi ordezkariek, ez udal teknikariek ez dute onartu gurekin biltzea, eta hortik Marañon Doktorea pasealekuakoaren moduko lardaskeriak.
Hainbat gauza botatzen ditugu faltan: Aieteko bidegorri sarea osatzea, Jolastokiren estaldura, anfiteatroaren erabilera erraztea eta azpiegitura propioak hobetzea. Bestalde, ez dugu Katxola baserrian babes nahikorik aurkitu, eta Aieteko kaleetan behar adina argi jartzeko zain gaude. Halaber, estalkiak jarri behar dira Borroto, Etxadi, Otxanda eta Hiru Damatxo plazetan.
2. Hau eskatuko genuke: Errondo Gaineko funikularra eraikitzea, Oriamendi mendiaren eta gotorlekuaren berreskurapena eta ingurumen plana egitea, Miramongo basoan egin beharreko hobekuntzak egitea, Katxola gunea antolatzea, espazio publikoak eta berdeguneak zaintzea, La Cumbre eta Txanpuene berreskuratzea, Jesuitinen ingurua oinezkoentzat hobetzea, plaza publikoak estaltzea, zuhaitzak inaustea eta pasealekuak behar bezala argiztatzea eta Aieteko kultur etxea goizez ere irekitzea.
Une historiko honetan, ezinbestekoa da herritarren antolaketa posizio pribilegiatutik hiria euren negozio bihurtu dutenei aurre egiteko.
Auzotarrei bizkarra eman diete, haien beharrei muzin eginez, zerbitzu publikoak debaluatuz eta espekulazioaren besoetara joz. Horretarako, neurrira egindako hirigintzaren abangoardian jarri dira, eraikuntza enpresa handien eta putre funtsen zerbitzura. Hala, EAJk, Goia buru, bere txakurtxo gonazalearekin, PSE-EErekin, erabaki du boteretsuen zerbitzura jartzea eta aurrean jartzen zieten edozein astakeria sinatzea.
Olatu parke bat Antondegin, itsasoa bi kilometrora izanda? Basque Culinary Center bat Groseko berdegune bakarrean, unibertsitate pribatu bati 26 milioi euro emanda? San Bartolomen merkataritza gune bat aparkaleku batekin, beste bat, Erdialdea gehiago kolapsatuko duena? Garbera handitu, dagoeneko gaizki dagoen tokiko merkataritza itotzen jarraitzeko? Sastada bat Marrutxipin, 500 zuhaitz baino gehiago moztuta, ibilgailu pribatua hiriaren erdiguneraino eramateko, emisio gutxiko eremu bat egon arren? Zergatik ez?
Hamarkada bat baino gutxiago behar izan dute hiria zentzugabekeriez betetzeko, espekulatzaileentzako negozio gune bihurtzeko, auzotarrok EAJren eta PSE-EEren amarruen ikusle huts bilakatu garen bitartean.
Turistifikazioaren aldeko lasterketa batean murgildu dira. Azken sei urteotan, 50 hotel eta ostatu baino gehiago baimendu dituzte, etxe turistikoen kopuru ikaragarriarekin. Zentzugabekeria horretan, Goiak, estilo neoliberal hutsean eta ikuspegi merkantilista argiarekin, arrautza guztiak turismoaren saskian jartzea erabaki du, langileriari prekarietatea baino ekarri ez dion logika bati jarraituz.
Hiria lukurrerian dabiltzanen esku uztean, ahalik eta gehien zukutzen saiatzen dira, guztiarekin geratzeko, nahiz eta horretarako gure lagunen, auzokideen eta familien bizitza aurretik eraman. Goiak, gainera, Azora putre funtsaren bozeramaile lanak ere egin ditu donostiarrak lasaitzeko. Azorak ehunka etxebizitza erosi ditu hirian, baina maizterrek orain arte zituzten baldintza berberak mantenduko dituztela adierazi du. Eta, zer gertatu da denbora honetan? Bere garaian ohartarazi genuena gertatu da. Azorak auzokideak itotzen ditu prezioen igoera handiekin, etxegabetzeekin, lehen beste hiri batzuetan egin zuen antzera.
EAJren eta PSE-EEren udal gobernua boteretsuen morroi izan da, eta gupidagabe jokatu du ahulenen aurrean, askok hiri honetan bizitzen jarraitzeko dituzten zailtasunei muzin eginez, lurraldeen eta gizartearen arteko desoreka indartuz, pertsona guztiek aukera eta eskubide berak izan ditzaten ezinbestekoak diren zerbitzuak debaluatuz. Ez da ahaztu behar zertarako eta norentzat gobernatu duten.
Alternatiba eraldatzaile bat eraikitzen jarraitu behar dugu. Gauza komunak, ondarea, lehen mailako arreta osasungintzan, ingurumena eta zaintza suntsitzearen aurrean. Beharrezkoa da indarrak metatzen jarraitzea, hiria berreskuratzeko eta guztion etxea eraikitzeko, Donostia alaitasunetik eta ausardiatik berpiztuko duten jende, auzo eta kolektiboen aniztasunak ahalbidetzen duen bultzadarekin. Arrazoiz gainezka gaude hiria bizitzeko moduko bizitzak izateko leku bihurtzeko.
26/05/2023
Haizea Garai
En este momento histórico, la organización ciudadana es imprescindible para hacer frente a quienes han hecho de la ciudad su negocio desde una posición privilegiada.
Han dado la espalda a los vecinos, desdeñando sus necesidades, devaluando los servicios públicos y recurriendo a los brazos de la especulación. Para ello se han puesto a la vanguardia del urbanismo a medida, al servicio de las grandes constructoras y de los fondos buitre. Así, el PNV, con Goia a la cabeza, con su perrito faldero, el PSE-EE, ha decidido ponerse al servicio de los poderosos y firmar cualquier barbaridad que les pusieran delante.
¿Un parque de olas en Antondegi, con el mar a dos kilómetros? ¿Un Basque Culinary Center en la única zona verde de Gros con 26 millones de euros a una universidad privada? ¿Un centro comercial en San Bartolomé con un aparcamiento, otro, que colapse más el Centro? ¿Ampliar Garbera para seguir asfixiando al comercio local que ya está mal? ¿Una puñalada en Marrutxipi, con más de 500 árboles talados, para llevar el vehículo privado hasta el centro de la ciudad, aunque haya una zona de bajas emisiones? ¿Por qué no?
Han tardado menos de una década en llenar la ciudad de disparates, en convertirla en un centro de negocios para especuladores, mientras los vecinos nos hemos convertido en meros espectadores de las artimañas del PNV y del PSE-EE.
Se han embarcado en una carrera por la turistificación. En los últimos seis años, más de 50 hoteles y alojamientos han sido autorizados, con un número ingente de casas turísticas. En ese disparate, Goia, de puro estilo neoliberal y con una clara visión mercantilista, ha optado por poner todos los huevos en la cesta del turismo, siguiendo una lógica que solo ha traído precariedad a la clase trabajadora.
Al dejar la ciudad en manos de los que andan en la usura, intentan exprimirla al máximo para quedarse con todo, aunque para ello se lleven por delante la vida de nuestros amigos, vecinos y familias. Goia, además, también ha ejercido de portavoz del fondo buitre Azora para tranquilizar a los donostiarras. Azora ha adquirido cientos de pisos en la ciudad, pero ha señalado que los inquilinos mantendrán las mismas condiciones que hasta ahora. Y, ¿qué ha pasado en este tiempo? Ha pasado lo que advertimos en su día. Azora ahoga a los vecinos con fuertes subidas de precios, con desahucios, como hizo antes en otras ciudades.
El gobierno municipal de PNV y PSE-EE ha sido siervo de los poderosos y se ha mostrado implacable ante los más débiles, desdeñando las dificultades de muchos para seguir viviendo en esta ciudad, reforzando el desequilibrio entre territorios y sociedad, devaluando servicios imprescindibles para que todas las personas tengan las mismas oportunidades y derechos. No hay que olvidar para qué y para quién han gobernado.
Tenemos que seguir construyendo una alternativa transformadora. Cosas comunes, patrimonio, atención primaria en sanidad, medio ambiente y cuidado ante la destrucción. Es necesario seguir acumulando fuerzas para recuperar la ciudad y construir la casa de todos, con el impulso que permite la diversidad de gentes, barrios y colectivos que resucitarán a San Sebastián desde la alegría y la valentía. Estamos sobrados de razón para hacer de la ciudad un lugar donde tener vidas habitables.